بررسی اثر روش presynch-ovsynch بر اساس سوابق زایش و نتایج بدست آمده از سونوگرافی تخمدان ها پس از زایش بر باروری گاوهای شیری

مطالعه حاضر به منظور بررسی عملکرد تولیدمثلی گاوهای شیری در پی تزریق pgf2? در روز 15 پس از زایش و gnrh در روز 23 پس از تلقیح در تکمیل پروتکل درمانی presynch (2 تزریق pgf2? به فاصله 14 روز، 30 تا 35 روز پس از زایش) و ovsynch (تزریق gnrh، 7 روز بعد تزریق pgf2?، 2 روزبعد تزریق دومین gnrh، سپس 16 تا 20 ساعت بعد تلقیح مصنوعی در زمان ثابت) در طول فصول گرم و سرد، طراحی و اجرا شد. تعداد 313 راس گاو شیری نژاد هلشتاین در 4 گروه مورد بررسی قرار گرفتند: گروه اول (72 n= ، m1)، تزریق pgf2? در روز 15 پس از زایش + presynch-ovsynch + تزریق gnrh در روز 23 پس از تلقیح؛ گروه دوم (41 n= ، m2) تزریق pgf2? در روز 15 پس از زایش + presynch-ovsynch؛ گروه سوم (100 n= ، m3) presynch-ovsynch و گاوهای متعلق به گروه چهارم (100 n= ،control ) بدون درمان پس از مشاهده علائم فحلی، تلقیح شدند. تشخیص آبستنی به روش سونوگرافی بین روزهای 28 تا 35 پس از تلقیح انجام گرفت. داده های بدست آمده با استفاده از روشهای glm و genmod مربوط به آزمون sas مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که درمان با pgf2? در روز 15 پس از زایش بطور معنی داری باعث کاهش فاصله زایش تا آبستنی و تعداد سرویس به ازای آبستنی (p < 0.01) و بهبود نرخ آبستنی با اولین تلقیح (fscr) (p < 0.1) تنها در آن دسته از گاوهایی که با پروتکل m2 درمان شده بودند، گردید. در حالیکه فاصله زایش تا اولین سرویس تحت تاثیر درمان با pgf2? در روز 15 پس از زایش قرار نگرفت(p > 0.05) . بنابراین درمان با pgf2? در روز 15 پس از زایش دارای تاثیر مثبت بر عملکرد تولید مثلی گاوهای گروه m2 ، بود. در مقابل، تزریق gnrh در روز 23 پس از تلقیح باعث افزایش فاصله زایش تا آبستنی و تعداد سرویس به ازای آبستنی(p < 0.01) و کاهش fscr (p < 0.1)در آن دسته از گاوهایی که با پروتکل m1 در مقایسه با m2 درمان شده بودند، گردید. یافته های این مطالعه نشان داد که تزریق pgf2? در روز 15 پس از زایش می تواند باعث بهبود بیشتر عملکرد پروتکل درمانی presynch-ovsynch شود. بعلاوه تزریق gnrh در روز 23 پس از تلقیح تاثیری بر عملکرد تولیدمثلی گاوهایی که با پروتکل presynch-ovsynch درمان شده بودند، نداشت.